An Cogadh 2. Tús Foghlama (Mí na Nollag 1917)

An té bhíos ag éirí sa saol is deacair a chur síos. Níor tháinig an Gearmáineach i gceist i measc náisiún an domhain go dtí le leithchéad bliain ach tháinig sé i gceist go maith ó shin. Bhain sé an t-uabhar as ríochta móra agus chuir sé scanradh ar thuilleadh acu. Thug sé craobh na foghlama leis ón domhan go léir agus cheap sé gléas agus inneall le intleacht agus meabhair a chinn a rinne leas agus soilíos do shíol Ádhaimh ar fad. Ní i ngan-fhios dó féin a fuair sé buntáiste ar bith nó ollmhaitheas dá bhfuil aige. Is cruaidhe a shaothraigh sé é le allas a chnámh, nó le dúthracht a chuid oibre, nó leis an intleacht agus na tréartha maithe eile a gheall Dia dhó. Ná tréartha a fuair sé níor chuir sé i bhfalach iad agus chuadar i dtairbhe dhó. Rud a fháigheas duine ar an gcuma sin, is doiligh a bhaint de, 7 níl aon deifir ar an nGearmáineach sgaradh le rud ar bith dhá bhfuil aige. Bíonn seadh ag ríocht mar bhíos ag duine. Níl an Gearmáineach ina sheadh fós ach ar éigin, agus an té adeir go bhfuil a sheadh tugtha aige tá sé ag dul amú agus ag cur daoine eile amú freisin ach chaoi nár chóir dhó. Tá trí oiread daoine fána stiúradh ag Ard-Rí na Gearmáine is bhí dhá bhliain déag agus dhá fhichead ó shin ag a athair mór. Deir siad go mbíonn a chosúlacht ann, agus ní cosúlacht é sin go bhfuil an Gearmáineach ag dul chun deiridh.